تهیه و اجرای طرح درس ریاضیات در قالب مطالعه درس و اثر بخشی آن بر نگرش پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و خودکار آمدی تصوری معلمان کلاس سوم ابتدایی قم

هدف از این تحقیق بررسی اثربخشی استفاده از روش مطالعه درس بر نگرش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و خودکارآمدی تصوری معلمان بود. مطالعه درس یکی از روش های نوین است که در ژاپن بنیان گذاشته شده است و شامل طراحی، تدریس، مشاهده، ارزیابی و بازنگری مشارکتی گروهی از معلمان در کلاس درس می شود. نمونه تحقیق شامل معلمان و دانش آموزان 24 کلاس در 8 مدرسه پسرانه از نواحی چهارگانه شهرستان قم بود که به طور تصادفی انتخاب شدند و در دو گروه آزمایش (12 معلم و 300 دانش آموز) و کنترل (12 معلم و 325 دانش آموز) به طور تصادفی جایگزین شدند. از آن جا که این پژوهش علاوه بر مطالعه تاثیر روش مطالعه درس بر متغیرهای کمی در پایان اجرا، به دنبال بررسی واکنش ها و نحوه برخورد آزمودنی ها (معلمان و دانش آموزان) در جریان اجرای روش مورد نظر بود و این مهم استفاده از روش کیفی را ضرورت می بخشید از روش آمیخته از نوع تشریحی (تبیینی) استفاده شد. در این روش علاوه بر بعد کمی، در صورت لزوم بعد کیفی نیز مورد مطالعه قرار می گیرد که البته در نوع تشریحی (تبیینی) تاکید بر بعد کمی می باشد. در بعد کمی از طرح پیش آزمون ـ پس آزمون با گروه کنترل و ابزارهایی از قبیل نگرش سنج محقق ساخته، آزمون خودکارآمدی معلمان تشانن ـ موران و هوی، و آزمون پیشرفت تحصیلی معلم ساخته استفاده شد. در بعد کیفی ابزارهایی از قبیل مشاهده، مصاحبه، یادداشت برداری، و فیلم برداری مورد استفاده قرار گرفت. این روش به مدت 12 هفته و در 12 موضوع درسی در ریاضیات کلاس سوم ابتدایی اجرا شد. به منظور آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های تجزیه و تحلیل کوواریانس یک متغیری (ancova)، تجزیه و تحلیل کوواریانس چند متغیری (mancova) و تجزیه و تحلیل داده های کیفی استفاده شد. نتایج نشان داد که استفاده از روش مطالعه درس بر نگرش و پیشرفت تحصیلی دانش آموزان و خودکارآمدی تصوری معلمان شرکت کننده (گروه آزمایش) تاثیر مثبت معناداری می گذارد.